Rosy kerrievoid
Nilalaman:
Ang kaaya-ayang halaman na ito ay katutubong sa Japan, kung saan natural itong matagpuan sa mga kagubatan sa bundok. Sinimulan ni Rose ang paglalakbay nito sa buong Europa sa ikalawang kalahati ng ika-19 na siglo, at mula noong oras na ito ay matagumpay na lumaki, gamit ang pareho para sa pag-landscaping ng mga pampublikong lugar at para sa mga pribadong hardin at mga cottage ng tag-init. Ang Rosewood ay maaaring lumago sa mabatong lugar na may mabatong lupa, ngunit mas gusto pa rin ang lupa na mayaman sa humus.
Ang isa sa pinakamahalagang kalamangan ng palumpong na ito ay ang mahabang pamumulaklak, na nagsisimula sa Mayo at hindi titigil hanggang taglagas. Salamat sa tampok na ito, ang hugis ng rosas na hugis ng kerrie ay mukhang napaka-kalamangan bilang isang hedge.
Ang palumpong na ito ay itinuturing na isang hindi mapagpanggap na halaman, ngunit kailangan mo pa ring lumikha ng ilang mga kundisyon para dito - pag-uusapan natin ito sa artikulong ito.
Rosovik kerrievoidny paglalarawan
Ang Rosaceae, o, na tinatawag ding "akyat", ay isang nangungulag na palumpong, na umaabot sa taas na isa't kalahating hanggang dalawang metro at kabilang sa pamilyang "Rosaceae". Ang laki ng mga dahon ng isang mayamang berdeng kulay ay mula 2 hanggang 10 cm, ang mga ito ay isang simpleng hugis-itlog na hugis na may jagged edge at masidhing nakausli na mga ugat. Ang mga batang shoot ay unti-unting binabago ang orihinal na berdeng kulay sa kulay-abong-kayumanggi.
Ang mga solong puting bulaklak ay mayroong apat na petals. Matapos ang pagtatapos ng pamumulaklak, ang mga drupes ay nabuo mula sa bawat bulaklak, na sa una pula, ngunit sa proseso ng pagkahinog sila ay naging itim, naglalaman ng mga nakakalason na sangkap.
Pangangalaga sa hugis ng rosas na kerry
Ang rosy kerrievid ay lalago nang maayos sa lilim o bahagyang lilim, ngunit gayunpaman, makakamit ng halaman ang pinakadakilang pandekorasyon na epekto kung inilagay ito sa isang maaraw na lugar. Kapag pumipili ng isang lugar para sa isang halaman sa isang maliit na bahay sa tag-init, bigyan ang kagustuhan sa mga direksyon sa timog, timog silangan at timog-kanluran.
Ang mapagtimpi klima na may maagang tagsibol, hindi masyadong mainit na tag-init at banayad na taglagas ay ang pinakamahusay na akma para sa palumpong na ito. Ngunit sa isang walang niyebe at nagyelo na taglamig, ang hugis-rosas na kerrie ay maaaring bahagyang mag-freeze. Sa tagsibol, dapat mong maingat na suriin ang halaman at putulin ang mga nagyeyelong sanga, makalipas ang ilang sandali ang palumpong ay lalago ulit at magiging malago at maganda. Inirerekumenda na malts ang lupa sa trunk circle para sa taglamig upang maprotektahan ang mga ugat mula sa lamig.
Ang palumpong ay hindi nangangailangan ng espesyal na air humidification; nararamdaman nito ang pantay na mabuti kapwa sa mga tuyo at tag-ulan.
Ang halaman ay mapagparaya sa tagtuyot, kaya't kailangan ng regular ngunit katamtamang pagtutubig. Ang pagbara ng tubig at pagwawalang-kilos ng tubig ay magiging mas mapanirang para sa rosas na kerriweed kaysa sa isang maikling tagtuyot. Upang maiwasan ang mga problemang ito, sa panahon ng proseso ng pagtatanim, maglatag ng isang layer ng paagusan ng graba, pinalawak na luad o sirang brick sa ilalim ng hukay ng pagtatanim. Ang kapal ng naturang layer ay dapat na mula 10 hanggang 15 cm. Ang halaman ay dapat na natubigan ng dati nang naayos o tubig na may ulan, mas mabuti na ipainom ito sa gabi kapag humupa ang aktibidad ng araw. Kung mayroong isang sapat na halaga ng natural na pag-ulan, hindi kinakailangan ng karagdagang pagtutubig.
Ang Rosy kerrievid ay maaaring umangkop sa anumang mga kondisyon at mabuhay sa isang iba't ibang mga lupa, kung ito ay mahirap na lupa sa mga bato o mayabong masustansiyang lupa. Ang pagkakaiba lamang ay sa mahinang lupa ang halaman ay hindi maaabot ang malalaking sukat, ang mga sanga nito ay magiging mas payat, ang mga dahon ay mas maliit, ang pamumulaklak ay hindi gaanong masagana. Ngunit sa kabilang banda, ang root system ay magiging mas malakas at mas mauunlad kaysa sa halaman na nakatanim sa masustansiyang mayabong na lupa.
Kung ang lupa sa iyong site ay hindi partikular na mayaman, pagkatapos ay sa proseso ng pagtatanim ng rosas, magdagdag ng compost o humus na may halong lupa sa butas ng pagtatanim sa tuktok ng layer ng paagusan.
Kung pinag-uusapan natin ang nangungunang pagbibihis, pagkatapos ang hugis-rosas na kerriwort ay tumutugon nang maayos sa parehong mga organikong at mineral na pataba. Sa tagsibol, paghukayin ang lupa sa paligid ng palumpong, pag-embed ng mga kumplikadong mineral na pataba sa lupa, at sa taglagas ulitin ang parehong pamamaraan, sa oras lamang na ito na gumagamit ng nabulok na pataba. Sa alinmang kaso, ang distansya mula sa base ng bush ay dapat na hindi bababa sa 40 cm upang ang pataba ay hindi makipag-ugnay sa mga ugat.
Rosy kerrievoid reproduction
Mayroong dalawang pamamaraan ng pagpaparami ng rosas na rosas sa dalawang paraan: sa pamamagitan ng paghahasik ng mga binhi at sa pamamagitan ng pag-uugat ng mga pinagputulan.
Ang mga binhi ay dapat ani pagkatapos na sila ay ganap na hinog. Bago ang paghahasik, kinakailangan na pag-isahin ang mga binhi sa pamamagitan ng paglalagay sa kanila sa isang ref sa basang buhangin.
Kinakailangan na maghasik ng mga binhi sa isang pinaghalong buhangin-peat, pagkatapos ay takpan ang mga ito ng isang transparent na simboryo at ilagay ang greenhouse sa isang mainit na lugar, ang temperatura ng hangin ay dapat na nasa + 21 ... + 23 degree. Ang mga punla ay lilitaw nang hindi mas maaga sa dalawang buwan, sa lahat ng oras na ito ay hindi natin dapat kalimutan na magbasa-basa sa lupa at magpahangin sa greenhouse. Matapos ang paglitaw ng mga punla, ang kanlungan ay maaaring alisin, at kapag ang mga punla ay lumakas at makakuha ng totoong mga dahon, itanim ito sa magkakahiwalay na mga kaldero ng bulaklak. Pagkatapos ng isang taon, magagawa mong magtanim ng mga lumalagong na palumpong sa isang permanenteng lugar sa bukas na lupa, na dating pinatigas ang mga ito at nasanay ang mga ito sa sariwang hangin.
Para sa mga pag-uugat ng pinagputulan, ang parehong berde at semi-freshened na mga shoots ay angkop. Ang proseso ng paghugpong ay maaaring isagawa sa huli ng tagsibol o tag-init. Matapos mong mahukay ang mga ito sa lupa, ang mga ugat ay dapat lumitaw sa halos 1.5-2 na buwan. Matapos maganap ang pag-uugat, sa Setyembre posible na itanim ang mga pinagputulan sa bukas na lupa, ngunit para sa unang taglamig inirerekumenda na magtayo ng isang mahusay na kanlungan mula sa hamog na nagyelo sa isang batang halaman.
Mga posibleng paghihirap at paraan upang malutas ang mga ito
Ang isa pang bentahe ng rosas na rosas ay halos hindi ito maaapektuhan ng mga peste at napaka lumalaban sa karamihan ng mga sakit na likas sa mga halaman sa hardin. Ang nag-iisang sakit na maaaring nakatagpo mo ay hindi nakakahawa sa kalikasan at nangyayari dahil sa pagbagsak ng tubig sa lupa at hindi dumadaloy na tubig - nagsisimulang mabulok ang mga ugat ng halaman. Kung aalagaan mo ang layer ng paagusan sa panahon ng proseso ng pagtatanim at huwag abusuhin ang pagtutubig, kung gayon ang mga naturang problema ay hindi lalabas.
Bilang konklusyon, nais kong idagdag muli na ang mga bunga ng rosacea ay labis na nakakalason. Naglalaman ang mga ito ng cyanide at maaaring maging sanhi ng pag-aresto sa respiratory. Mag-ingat ka!