Currant ng Versailles
Nilalaman:
Panimula
Maraming mga modernong hardinero at hardinero ang masisiyahan sa lumalaking mga currant. Ang bush na ito ay maaaring gumawa ng mga berry ng iba't ibang mga kulay, aroma, panlasa, at ang mga palumpong ay maaaring magkakaiba ang taas, hugis, kulay, at maaaring magamit sa iba't ibang paraan sa mga gawaing pang-agrikultura at agronomiko. ang isa sa pinakatanyag na barayti sa mga pananim ng kurant ay ang puting kurant ng Versailles. Ang pagkakaiba-iba ay pinalaki ng mga breeders ng Pransya noong ika-19 na siglo, ngunit ito ay unti-unting napabuti upang ang mga palumpong ay maaaring mag-ugat sa iba't ibang bahagi ng mundo. Noong 1959, ang Versailles currant ay isinama sa Rehistro ng Estado. Inirerekomenda ang pagkakaiba-iba para sa paglilinang sa iba't ibang mga rehiyon at lalo na sa mga sumusunod:
- Rehiyon sa Hilagang Kanluran
- gitnang rehiyon
- Rehiyon ng Volgo-Vyatka
- Central Black Earth Region
- Rehiyon ng Gitnang Volga
- Rehiyon ng Ural.
Puting kurant ng Versailles: iba't ibang larawan
Kaya, ang heograpiya ng pagpapalaki ng Versailles currant ay napalawak nang malaki, at sa kadahilanang ito ay may malaking pangangailangan upang makakuha ng mas detalyadong impormasyon tungkol sa iba't ibang ito, tungkol sa mga detalye at tampok nito. Sa artikulong ito, ilalarawan namin ang iba't ibang ito nang mas detalyado, na patunayan ang ilan sa mga makabuluhang katangian nito. At matutukoy din namin ang mga katangian ng pagkakaiba-iba at kung anong mga sakit at peste ang maaaring magbanta sa parehong pagkakaiba-iba, kung hindi namin ito bibigyan ng pinaka-kanais-nais na mga kondisyon para sa lumalaking at pag-aalaga.
Currant ng Versailles: iba't ibang paglalarawan at katangian
Puting kurant ng Versailles: larawan ng iba't-ibang
Ang currant ng Versailles, tulad ng nabanggit na, ay pinalaki ng mga breeders ng Pransya noong ika-19 na siglo, hanggang 1959 ang pagkakaiba-iba ay patuloy na pinabuting, bilang isang resulta kung saan isinama ito sa State Register of Recommended Variety. Ang isang natatanging tampok ng pagkakaiba-iba na ito ay mayroon itong mahusay, binuo root system. Ang mga lateral Roots ay matatagpuan sa lalim na hanggang kalahating metro, maaari silang lumaki nang higit pa sa korona mismo, kaya't ang aspetong ito ay dapat isaalang-alang kapag nagtatanim ng halaman. Tulad ng para sa gitnang ugat, pupunta ito sa lalim ng higit sa isang metro, na bumubuo ng isang tunay na napakalaking pagtatanim, na dapat makatanggap ng sapat na halaga ng pangangalaga, kung hindi man ang ugat ay magiging mahina, at hahantong ito sa pagpapahina ng buong palumpong bilang isang buo.
Ang Versailles white currant bushes ay erect species, ang taas ng isang pang-adulto na palumpong ng iba't-ibang ito ay maaaring mag-iba mula 120 sentimetro hanggang isa at kalahating metro. Sa parehong oras, walang gaanong maraming mga shoot, ngunit sa parehong oras ay hindi sila lumalaki sa ilang aktibidad, sila ay halos mahina, lalo na kung hindi mo sila bibigyan ng sapat na pangangalaga o pansin. Ang deciduous system ay malaki, may isang hindi tipiko na bluish tint. Ang ibabang bahagi ng mga dahon ay bahagyang nalulubog, ito ay isa sa mga tampok na tampok ng system ng dahon. Samakatuwid, ang pagkukulang na ito ay hindi dapat gawin bilang isang sakit o patolohiya.
Ang Versailles currant ay kabilang sa isang mataas na mapagbigay, masaganang pagkakaiba-iba. Sa panahon ng pamumulaklak, ang palumpong ay natatakpan ng madilaw-puti na mga kampanilya, habang ang mga brush ay masyadong mahaba. Ang mga bulaklak, tulad ng mga berry sa hinaharap, ay matatagpuan sa mahaba, tuwid na petioles, sa mga kaakit-akit na kumpol, na, kung hinog, ay maaaring kolektahin sa buong mga bungkos nang hindi pinupunit ang isang solong berry.
Ang mga bunga ng Versailles currant ay napakalaki, ang bigat ay maaaring umabot sa 1.3 gramo sa isang prutas lamang.Kung susundin mo ang lahat ng mga patakaran ng pangangalaga, pati na rin ang mga katangian ng agrotechnical, pagkatapos ay sa average mula sa isang bush maaari kang mangolekta ng hanggang sa apat na kilo ng bilugan na berry, na magkakaroon ng isang matamis na sapal na may binibigkas na pagkakasakit. Ang mga berry ay napakahigpit na sumunod sa mga ugat, hindi sila maaaring gumuho, ngunit sulit pa rin ang pag-aani sa tamang oras, dahil madalas itong mabiktima ng mga ibon o peste. Bilang karagdagan, ang mga labis na hinog na berry ay maaaring aktibong mahulog, lalo na kung ang panahon ay napaka-mahangin. Kaya't ang tiyempo ay kailangang subaybayan nang napakalapit.
Dahil sa ang katunayan na ang puting prutas na currant na Versailles ay napapalibutan ng isang siksik na balat, tinitiis nila nang maayos ang transportasyon. Ito ay isang iba't ibang lumalaban sa hamog na nagyelo na may mahusay na kaligtasan sa sakit, lalo na laban sa iba't ibang mga sakit at biglaang pagbabago sa temperatura. Ang pag-aalaga ng Versailles currant sa kabuuan ay medyo madali kaysa sa iba pang mga pagkakaiba-iba, kaya't ang ilang mga kakaibang katangian ay dapat isaalang-alang, at pagkatapos ay makakakuha ka ng isang disenteng ani ng currant nang walang labis na pagsisikap. Gayundin, tungkol sa paksa ng kaligtasan sa sakit, mahalagang tandaan na ang mga palumpong ay medyo kalmado tungkol sa pulbos amag, ngunit ang palumpong ay hindi mai-save mula sa antracnose, dahil ang sakit na ito ay kumakalat nang mas mabilis sa buong sistema ng halaman, hindi nakatuon lamang sa dahon o tangkay.
Sa gayon, sinuri namin ang mga tampok ng hitsura ng puting kurant ng Versailles, ang root system nito, at huminto din sa paglalarawan ng mga katangian ng prutas. Sa susunod na bahagi ng artikulo, pag-uusapan natin ang tungkol sa mga pinaka-karaniwang pamamaraan ng pag-aanak ng Versailles currant, tungkol sa pinaka maraming nalalaman at maginhawang pamamaraan.
Paraan ng pag-aanak, pagtatanim at pag-aalaga ng bush
Puting kurant ng Versailles: video tungkol sa pagkakaiba-iba
Tulad ng anumang mga pagkakaiba-iba ng mga currant, ang Versailles currants ay maaari ding ipalaganap sa pamamagitan ng layering, pinagputulan o sa pamamagitan ng paghahati ng palumpong.
Ang paglalagay ay ang unang pamamaraan na susuriin namin ang mga detalye. Ang pamamaraang ito ay isinasaalang-alang ng mga hardinero na pinaka maaasahan at karaniwan, at narito kung bakit:
- sa mga kauna-unahang linggo ng tagsibol, kapag ang paggalaw ng mga mineral at katas sa halaman ay hindi pa nagsisimula, ang isang uka ay maaaring mahukay sa paligid ng palumpong sa lalim na mga 10 sentimetro. Sa parehong uka, kinakailangan upang magdagdag ng mayabong na lupa, na inihanda nang maaga ng hardinero para lamang sa mga hangaring ito.
- pagkatapos ay susuriin ng hardinero ang palumpong at pipili ng maraming mga shoots na alinman sa isa o maraming taong gulang. Nakayuko sila, habang iniiwan ang tuktok sa lugar kung saan dapat ito - sa tuktok. Pagkatapos ay ang tangkay ay naayos na may mga metal na braket, at ang mayabong na lupa ay ibinuhos sa itaas at natubigan nang sagana
- kapag ang Versailles currant ay nag-ugat, lilitaw ang isang katangian na paglago
- kapag ang currant bush ay umabot sa taas na sampung sentimetro, ang maayos na hilling ay ginagawa sa gitna ng mga shoots
- makalipas ang halos dalawang linggo, ang mga punla sa hinaharap ay dapat na muling nakabitin, ang pagpapatayo sa lupa ay maaaring magbanta na tatanggi ang halaman na gumana at lumago nang normal, kaya't napakahalaga na subaybayan ang kahalumigmigan, at regular, lalo na sa mga panahon ng lamig.
Malapit na sa panahon ng taglagas, ganap na ganap na mga punla ng Versailles currant na lumalaki sa mga layer, na maaaring itanim ng hardinero sa isang permanenteng lugar kung saan lumalaki ang palumpong. Ang mga halaman na lumaki mula sa pinagputulan ay nagsisimulang magdala ng masaganang prutas sa halos pangalawa, kung minsan sa ikatlong taon pagkatapos ng pagtatanim. Ang pamamaraang ito, sa prinsipyo, ay itinuturing na isa sa pinakaangkop at napaka-maginhawa, at maraming mga hardinero, lalo na may karanasan, ang gumagamit nito.
Ang Versailles currant ay maaari ring magpalaganap ng mga pinagputulan. Ang mga pinagputulan ay dapat i-cut sa paligid ng Pebrero, na pinaghihiwalay ang mga ito mula sa isang taong o dalawang taong mga shoots. Ang isang tangkay na nabuo na mula lima hanggang pitong mga buds ay dapat i-cut sa isang maximum na haba ng 20 sentimetro. Ang mga hiwa ay ginawang maayos, pahilig, iwiwisik ng abo.Ang mas mababang karangalan ng tangkay ay inilalagay sa naayos na tubig upang magsimula itong magbigay ng isang root system. Imposibleng magparami din kung wala ito, at dapat mong bigyang pansin ang kalidad ng root system bago mismo itanim.
Kapag nagtatakda ang matatag na mainit na panahon, ang mga pinagputulan ay inilalagay sa isang kama na may maluwag na lupa sa isang anggulo ng 45 degree. Dapat mo ring i-install ang maraming mga plastik na lata sa itaas upang lumikha ng isang artipisyal na greenhouse, dahil ang halumigmig ay may mahalagang papel dito. Ang mga punla ay dapat na itinanim sa isang permanenteng lugar mga dalawang taon pagkatapos magsimula ang hardinero na magpalaganap ng mga pinagputulan. Habang ang mga pinagputulan ng kurant ay umuunlad at pumapasok sa isang yugto ng aktibong paglaki, napakahalaga na pakainin sila, pati na rin tubigan sila ng maligamgam, naayos na tubig, sa kasong ito ipapakita nila ang pagiging epektibo ng paglago at ang bilis nito.
Ang mga nakaranasang hardinero ay binibigyang diin na pinakamahusay na itanim ang puting kurant ng Versailles sa simula pa lamang ng Setyembre. Ang mga halaman sa kasong ito ay magkakaroon ng sapat na oras upang mag-ugat at maghanda para sa matitigas na taglamig. Maaari kang magtanim ng mga currant sa tagsibol, habang ang mga buds ay hindi pa nagsisimulang magpakita ng mga aktibong palatandaan ng buhay at pamamaga: ang pamamaga ay dapat mangyari kapag ang halaman ay nagsisimulang puspos ng mga nutrisyon mula sa lupa. Tulad ng para sa landing site, dapat itong ganap na naiilawan, dapat walang malakas na hangin at draft, dahil ang mga bushes ay hindi pinahihintulutan nang maayos ang malamig na hangin. Mahusay na itanim ang currant ng Versailles kasama ang mga bakod, pati na rin sa kampo ng mga gusali, upang ang mga bakod o dingding na ito ay pinoprotektahan ang mga halaman mula sa malakas na hangin at mga draft. Kung ang site ay may sagana na naipon na tubig sa lupa, mas mabuti na maghanda ng de-kalidad na kanal. Ang mga palumpong ay pinakamahusay na nakatanim sa isang burol, dahil sa ganitong paraan ang tubig ay lalalim sa lupa, ang root system ng halaman ay magiging ganap na ligtas.
Ang hukay kung saan nakatanim ang mga currant ay dapat na hanggang kalahating metro ang lalim, at ang lapad ay dapat magkapareho. Kapag naghuhukay, ang lupa ay dapat ilagay sa isang gilid, dahil kakailanganin ito para sa karagdagang disenyo ng kama ng kurant. Ang organikong bagay, tulad ng pataba, at halos 500 mililitro ng kahoy na abo, ay idinagdag din sa lupa upang mapabuti ang kalagayan ng lupa at ang kaasiman nito. Ang lahat ng ito ay dapat na lubusan na halo-halong hanggang sa isang homogenous mass ng lupa ay nakuha. Ang susunod na yugto ay ang paghahanda ng mga punla at ang kanilang pagtatanim sa bukas na lupa, at ang yugtong ito ay dapat na may buong responsibilidad.
Bago itanim, ang mga punla ay maingat na napagmasdan muli, ang root system ay nasuri, ang anumang pinsala ay dapat agad na napansin. Kung mayroong masyadong marami sa kanila, pinakamahusay na tanggihan na itanim ang palumpong na ito. Kung ang mga ugat ay napakahaba, kung gayon dapat silang tiyak na paikliin at maiiwan mula 15 hanggang 20 sentimetro. Ang mga punla ng currant ng iba't ibang Versailles na may bukas na root system ay pinakamahusay na natitirang magdamag sa isang stimulator ng paglago, o sa isang solusyon na may kasamang honey. Papayagan nitong magising ang mga ugat, makakuha ng kaunting lakas, at pagkatapos ay magpakita ng isang mataas na antas ng paglago.
Sa yugto ng pagtatanim mismo, dapat kang sumunod sa ilang mga patakaran ng teknolohiyang pang-agrikultura, dahil salamat dito na ang pagkakataon na ang halaman ay makatanggap ng sapat na pagtaas ng pangangalaga, at sa pangkalahatan, ang mga kondisyon para sa paglago ay magiging kanais-nais tulad ng posible, at ito ay lubhang mahalaga:
- ang isang hukay na puno na ng paunang handa na lupa ay puno ng tubig, at dapat itong maabsorb hanggang sa dulo
- ang punla ay inilalagay sa lupa sa isang pagkahilig ng 45 degree. Ang lalim ng paglulubog ay dapat na mas mababa sa 7-10 sentimetrong mas mababa kaysa sa paggupit na lumago bago ang yugtong ito ng pagtatanim
- pagkatapos ng pagdidilig ng bush sa lupa, dapat itong ganap na natubigan.titiyakin nito na ang lahat ng hangin ay lalabas mula sa ilalim ng mga ugat, at napakahalaga nito para sa karagdagang pag-unlad ng palumpong at ang root system nito. Gayundin, salamat dito, ang mga punla ay magsisimulang magpakita ng isang mataas na antas ng paglago nang mas mabilis. Kapag ang tubig ay hinihigop sa lupa, isang dating nakahanda na mayabong na lupa mula sa pataba at abo, pati na rin ang malts, ay iwiwisik sa itaas. Sa kasong ito, ang kahalumigmigan ay magtatagal ng mas matagal, ngunit sa isang normal, angkop na halaga upang ang root system ay hindi masira.
Ang isa pang hakbang ay upang prune kaagad ang mga punla pagkatapos na itanim. Sa itaas ng ibabaw, ang mga shoot ay naiwan na hindi hihigit sa 15 sentimetro ang haba. Ang mga shoot ay dapat magkaroon ng hindi hihigit sa anim na nabuo ganap na usbong. Ang ilang mga baguhan na hardinero ay madalas na simpleng laktawan ang yugtong ito, bilang isang resulta kung saan ang halaman ay naging mahina. Ang mga nakatanim na bushe ay dapat na nakabitin, ang hardinero ay nagbubuhos ng humus o pag-aabono sa malapit na bahagi ng bahagi. Kaya't ang root system ay mapoprotektahan mula sa ilang mga peste at fungi, pati na rin mula sa posibleng pagyeyelo.
Tulad ng napansin na natin, ang puting kurant ng Versailles ay ganap na hindi mapagpanggap sa pangangalaga. Ang pag-aalaga ay bumaba sa katotohanan na ang hardinero ay dapat na magsagawa ng pinaka-karaniwang operasyon - upang matubig ang mga palumpong sa oras, magbunot ng damo upang hindi ito mag-alis ng enerhiya mula sa halaman; upang paluwagin ang lupa nang mababaw at pana-panahon na pakainin ito upang mapunan ang mga reserbang naubos na lupa; gupitin ang mga palumpong at iproseso ang mga ito upang maprotektahan ang mga ito mula sa mga peste at sakit na kung minsan ay maaaring makapinsala sa mga halaman, lalo na sa panahon ng kanilang paunang pagbagay sa mga natural na kondisyon ng bukas na lupa.
Mahal na mahal ng Versailles currant kapag ito ay natubigan nang sagana. Kung biglang may kakulangan ng kahalumigmigan, pagkatapos ito ay simpleng hahantong sa ang katunayan na ang rate ng pag-unlad ng halaman ay bababa. Bilang karagdagan, ang isang kakulangan ng kahalumigmigan ay hahantong sa ang katunayan na ang mga berry ay magiging walang lasa, maliit, at ang antas ng ani ay bababa. Ang pinaka-sagana na pagtutubig ay dapat gawin dalawang beses - sa tagsibol, kapag ang halaman ay nagising lamang at nagsimulang maghanda para sa panahon ng pamumulaklak at pagbubunga; sa taglagas, kapag ang prutas ay tapos na. Maaari ka ring magbigay ng higit na kahalumigmigan sa panahon ng pamumulaklak ng halaman, pati na rin ang pagbuhos ng mga berry, dahil ang kahalumigmigan ay pumapasok sa makatas na sapal ng prutas na kurant.
Kaagad pagkatapos makumpleto ang pagtutubig, pinakamahusay na maghintay hanggang ang tubig ay ganap na masipsip. Pagkatapos nito, ang lupa ay maluwag, ang damo ay tinanggal. Dapat itong gawin nang may mabuting pangangalaga upang ang root system, na kung saan ay matatagpuan malapit sa ibabaw, ay hindi nasira ng hardinero mismo sa lahat ng mga manipulasyong ito.
Ang Versailles currant ay tumutugon nang maayos sa napapanahong nakakapataba. Sa tagsibol, ang mga palumpong ay natubigan ng mga infusion na nakabatay sa mullein, pati na rin mga dumi ng mga ibon, ngunit dapat mag-ingat upang maiwasan ang pagkasunog. Ang mga microfertilizer ay mahusay para sa paggawa ng nangungunang pagbibihis sa tag-init - zinc sulfate, manganese sulfate, boric acid at maraming iba pang mga bahagi na may mahusay na epekto sa mga halaman at kanilang paglago. Kapag nagbubunga ang bush, maaari mong tubigan ito ng mga tincture ng berdeng damo, sila ay ganap na ligtas at hindi maging sanhi ng anumang negatibong pagpapakita sa mga halaman.
Tulad ng tandaan ng mga may karanasan sa hardinero, ang mga halaman ay medyo lumalaban sa maraming mga sakit at peste. Maging tulad nito, kinakailangan na pana-panahong gumamit ng ilang mga hakbang sa pag-iingat upang maiwasan ang paghina ng immune system. Para sa pagproseso, gumamit ng mga espesyal na tool sa propesyonal. Sikat din likido ng bordeaux, tanso sulpate bilang isa sa pinaka matipid ngunit mabisang paghahanda para sa proteksyon ng halaman.
Ang pruning ng Versailles white currant bushes ay ginagawa nang maraming beses bawat panahon upang mapanatili ang halaman hindi lamang sa mabuting panlabas na kondisyon, ngunit din upang mabayaran ang ilan sa mga pagkawala nito sa mga tuntunin ng mga sangkap at sangkap ng mineral. Ang unang pruning - kalinisan, pati na rin ang formative - ay ginagawa ng hardinero sa tagsibol. Sa tag-araw, pinakamahusay na gupitin ang mga sanga na naapektuhan ng mga sakit, o simpleng natuyo at hindi na nagpapakita ng anumang mahalagang aktibidad. Sa taglagas, ang mga sanga na natuyo ay aalisin, at isinasagawa din ang pagwawasto ng prutas.Salamat dito, ang Versailles currant ay nagsisimulang umunlad nang mas mahusay, ang enerhiya ay ginugol sa lumalaking malusog na mga sangay, at hindi sa pagpapanatili ng mga sangay na nabawasan na at hindi magbibigay ng anumang positibong resulta. Kinakailangan na mag-iwan ng halos limang taunang mga shoot taun-taon. Bilang isang resulta, na may wastong pruning at pagproseso, pagkatapos ng ilang taon ang halaman ay naging isang malakas na bush na may prutas na perpektong kinukunsinti ang mga sakit at iba`t ibang mga problema sa pag-unlad.
White currant ng Versailles: mga pagsusuri tungkol sa pagkakaiba-iba
Ang mga pagsusuri sa Versailles currant ay lubos na positibo. Tinatawag itong napaka-produktibo, medyo matatag, kung, siyempre, ang lahat ng mga tampok na agrotechnical at panuntunan sa pag-aalaga ng halaman ay sinusunod. Ang hardinero lamang mismo ang direktang nakasalalay sa kung paano ang halaman ay lalago, bubuo, pagkatapos ng anong oras mamumunga ito. Ang pag-iimbak ng mga prutas ay nailalarawan sa pamamagitan ng pagpapanatili ng kalidad, katatagan. Ang mga prutas ng puting kurant ng Versailles ay maaaring maihatid sa ilang distansya, hindi mawawala ang kanilang hitsura at panlasa. Mula sa mga prutas, maaari kang maghanda ng iba't ibang mga pinggan, jam at compote, pati na rin maghanda ng mga paghahanda para sa taglamig. Dahil sa kanilang panlasa, ang mga berry ay maaaring matupok na sariwa, mayroon silang binibigkas na tamis na may bahagyang maasim na lasa. Ang mga Versailles currant berry ay maaaring kainin hindi lamang ng mga may sapat na gulang, kundi pati na rin ng mga maliit na mahilig sa mga pananim na berry.